τουρίστες στην Κνωσό

Ομάδες επισκεπτών κινούνται αργά ή γρήγορα ανάλογα με το ενδιαφέρον που παρουσιάζει η πτέρυγα του αρχαιολογικού χώρου. Μωσαϊκό γλωσσών ακούγεται όχι τόσο από τους ξεναγούς, αλλά από τους ίδιους τους επισκέπτες που εκφράζονται στη μητρική τους γλώσσα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, φύλου, φυλής, γλώσσας και θρησκείας περαστικοί δεν αρκούνται σ’ ένα πρόχειρο βλέμμα. Δε φαίνεται να τους ταλαιπωρεί η ζέστη του καλοκαιριάτικου μεσημεριού. Πολλοί δείχνουν να γνωρίζουν τουλάχιστον τους βασικούς χώρους. Για τους περισσότερους είναι προσκύνημα στον τόπο από τον οποίο προέρχεται το θέμα της έρευνας τους και της μελέτης τους. Ενημερωμένοι, με συμπληρωματικούς οδηγούς στα χέρια προχωρούν μεθοδικά στους χώρους του ανακτόρου. Άλλοι υπομονετικά και πειθήνια ακούν προσεκτικά τους ξεναγούς κι άλλοι εξηγούν, συμπληρώνουν ή διορθώνουν τους φίλους τους. Άνθρωποι του μύθου ξεπηδούν από τις σελίδες των βιβλίων και ζωντανεύουν με τις περιγραφές τους. Και ποιος δεν έχει ακούσει για το Μίνωα και το θρόνο του! Καθένας προσπαθεί να φανταστεί το χώρο στον οποίο κινείται, να τον προσαρμόσει φορτώνοντάς του τις δικές του προοπτικές, πλάθοντάς τον με τα δικά του νοητικά σχήματα, τοποθετώντας τον στη μήτρα της σκέψης του. Δεν παραλείπουν να φωτογραφηθούν μπροστά στα πιο σημαντικά σημεία του ανακτόρου για να θυμούνται και να έχουν να δείχνουν στους φίλους τους. Αφημένοι έστω και για λίγο στον κόσμο του παραμυθιού – του μύθου έστω- και σ’ αυτό συμβάλλει και το κλίμα των διακοπών στο πλαίσιο των οποίων πραγματοποιείται η επίσκεψή τους. Για ώρα πολλή, πολλούς τους συναντώ στις κατά τόπους στάσεις μου, άλλους τους αφήνω φεύγοντας από τον αρχαιολογικό χώρο, αν και τους βρήκα εκεί.