Το τέλος της μέρας η ομορφότερη στιγμή της.
Καθισμένοι στο χαμηλωμένο φως
έχοντας εκτελέσει τους μικρούς ή μεγάλους σκοπούς της ημέρας
κοιτάζοντας την Αφροδίτη, περιμένοντας το φεγγάρι ν’ ανατείλει
που κάθε βράδυ αργεί όλο και περισσότερο ,
όπου ο λόγος και η σιωπή είναι τροφή για τα συναισθήματά μας.
2 σχόλια:
Προτιμώ να κοιτάζω τον Αποσπερίτη, φίλε! Η Αφροδίτη κάνει άσεμνες χειρονομίες...!
Νομίζω ότι ο Αποσπερίτης ή Πούλια και ο Αυγερινός είναι το ίδιο αστέρι, που ονομάζεται Αφροδίτη.
Δημοσίευση σχολίου