Η μοναδική στιγμή που ο ήλιος δε σχηματίζει σκιά πέφτοντας κατακόρυφα πάνω στα πράγματα, όταν είναι η καλύτερη στιγμή τους, αλλά πρέπει να βυθιστείς στο βάθος του πηγαδιού για να μπορέσεις στη συνέχεια να εκτοξευτείς στα ύψη, να αποκτήσεις την ταχύτητα εκείνη που σε ελάχιστο χρόνο, με τη βοήθεια των μαθηματικών, του άυλου αγγίγματος των πραγμάτων να τα μετρήσεις διατρέχοντας σφαιρικά, περιμετρικά όλη τη γη. Η σταθερά δύναμη που παρακάμπτει την υλική φθορά και επιτρέπει στον άνθρωπο να κινείται με τη δύναμη της σκέψης απεριόριστα στο χώρο και στο χρόνο, η δύναμη της λογικής, η δύναμη της αφηρημένης σκέψης, η δύναμη του ανθρώπου που προσπερνά το μερικό και το συγκεκριμένο και βλέπει συνολικά και γενικά, που μπορεί να προβλέπει το μέλλον εφαρμόζοντας σε απεριόριστο αριθμό πραγμάτων αυτό που δεν έχεις δει και δεν πρόκειται ποτέ να συναντήσεις.
Το ιλιγγιώδες όχημα του ανθρώπου: με μια προϋπόθεση: να μην εργάζεσαι ποτέ μόνος σου, αλλά να έχεις υπόψη σου ότι παίρνεις μέρος σε μια σκυταλοδρομία, όπου πριν από σένα άλλοι κινήθηκαν με τον ίδιο τρόπο σεβόμενοι τον κόπο των άλλων αναλαμβάνοντας την ευθύνη να συνεχίσεις το έργο τους που δε γίνεται μόνο για να ικανοποιήσεις τις προσωπικές σου φιλοδοξίες, αν και είναι αναπόφευκτο να δεχτείς την ευγνωμοσύνη της ανθρωπότητας, ακόμα κι αν δεν το επιδιώκεις, ή και αν θέλεις να κρατήσεις το δημιούργημα μόνο για τον εαυτό σου θα πρέπει να το μοιραστείς με δισεκατομμύρια άλλων ανθρώπων σε άλλα μέρη και σε άλλους χρόνους. Το μεγάλο μάθημα του ανθρώπου ότι τίποτα δεν του ανήκει πραγματικά, ακόμα και στο σύντομο χρόνο της επίγειας ζωής του. Το μόνο που κερδίζει είναι η αιώνια υστεροφημία του . Ίσως η επιβράβευση είναι τελικά αυτή που προσφέρει ο χρόνος. Όσο νωρίτερα το καταλάβει, τόσο λιγότερο δυστυχισμένος θα γίνει ο ίδιος και πιο τυχερή η ανθρωπότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου