Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Πύργος Μύρτου


Χοντρά κόκκινα βότσαλα
που κράτησαν το χρώμα τους
στου  χρόνου  το υπόγειο σκοτάδι
Φτάνουν ως το γκρεμό
πάνω από τη θάλασσα
και συνεχίζουν
 ως  τη χρυσή γραμμή του ήλιου
Άφησε στην πλάτη μου
την  καμπυλωτή τους  ζεστασιά
ο  πόθος  μου
να ενωθώ μαζί τους,
ν’ αγγίξω  πέλματα
που βάδισαν επάνω τους,
να πάω παραπέρα τη γραμμή του χρόνου.

Κυριακή 29 Μαΐου 2011

άγνωστος


Δεν τόλμησα να κινηθώ ή να μιλήσω.
Έμεινα να βλέπω στα κρυφά
το χρώμα στο πουκάμισο,
τη στάση στην καρέκλα,
την έρρυθμη αναπνοή.

Φαντάσματα της σκέψης
οι ανισόρροποι δρόμοι των χεριών στο σώμα
το χνούδι  υγρασίας στο επάνω χείλος
η αναστροφή στο βλέμμα
η ανάσα παραλήρημα.
Κι άρχισα
να ράβω τις  εικόνες,
να δένω το χρώμα με το άρωμα,
τον ήχο της αναπνοής με τις κινήσεις,
να μπαίνω τελικά η ίδια στην ταινία.

Δε σκέφτηκα να μάθω όνομα∙
Μου άρκεσε η αναπνοή.




Κυριακή 22 Μαΐου 2011

δικαιοσύνη

Δεν αγάπησες
παρά τον εαυτό σου.
Δε σ’ αγάπησε κανείς.
Δίκαια η ανταλλαγή.
Σιωπή πάνω απ’ το το φέρετρό σου.
Νεκρική σιγή
ένθεν και ένθεν.