Δευτέρα 5 Απριλίου 2010

στον Παρμενίδη

Ολόκληρος οδοστρωτήρας που σάρωσε
κι ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω,
γιατί υπάρχει πάντα μια θέση στη σκέψη μου,
εκεί που τίποτα δε χάνεται,
αλλά συνεχίζει να υπάρχει.
H πραγματικότητα βρίσκεται στη σκέψη μας.
Ο κόσμος είναι μέσα μας και υπάρχει όσο εμείς υπάρχουμε.
Ζωντανεύει με τη θύμησή μας
και μας κάνει αφεντικά του κόσμου,
καθώς δεν μπορεί να μπει κανείς στο χώρο της,
να παραβιάσει την κλειδαριά και να κλέψει τους θησαυρούς της,
αλλά ανοίγει μόνο για όσους θεωρούμε εκλεκτούς και άξιους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: