Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Στον Ίκαρο


Ax, Ίκαρε, ας μπορούσες να δεις αυτό που αντικρίζουν τα μάτια μου 3,5 χιλιετίες μετά την πτήση και την πτώση σου. Στη βόρεια παραλία της Κρήτης, μόλις 100 μέτρα από την έπαυλη της Αμνισού και 500 μέτρα από το αεροδρόμιο Ηρακλείου, παρατηρώ ότι κατά τις ώρες κυκλοφοριακής αιχμής ένα αεροπλάνο προσγειώνεται ή απογειώνεται κάθε 3 λεπτά. Ούτε ο τεράστιος όγκος του ούτε το βάρος του ούτε οι καιρικές συνθήκες το εμποδίζουν. Χρειάστηκε βέβαια να χαθούν κι άλλες ζωές μετά τη δική σου για να μπορέσει ο άνθρωπος σήμερα να πραγματοποιεί εναέρια ταξίδια με αρκετή ασφάλεια, χωρίς βέβαια να μπορεί ποτέ να εξασφαλίσει ότι δε θα υπάρχουν ατυχήματα.

Η πράξη σου ερμηνεύτηκε αρχικά ως επιπολαιότητα και απερισκεψία, απειθαρχία των αφρόνων νέων στις συνετές συμβουλές των γηραιών σοφών.

Έπειτα εντάχθηκε στα πλαίσια της ανθρώπινης αλαζονείας να υπερβεί τους δεδομένους φυσικούς νόμους βαρύτητας και θερμοκρασίας.

Η πτώση σου ήταν μια ανώμαλη προσγείωση στα περιορισμένα μέτρα του ανθρώπου, που θα πρέπει να αποδέχεται χωρίς αμφισβήτηση τον ορίζοντά του σε όλες τις διαστάσεις.

Τα κέρινα φτερά σου δεν έλιωσαν από τον ήλιο. Έλιωσαν από τη συγκατάνευση ότι η πτώση σου ήταν μια δίκαιη τιμωρία στην αλαζονεία σου, από τη δυσπιστία εκείνων που δεν πίστεψαν αληθινά ότι εκεί που οδηγούν τα φτερά της φαντασίας, της σκέψης του οραματισμού μπορεί να φτάσει και το σώμα.

Πλήρωσες το τίμημα να υπερβείς τα επιτρεπτά όρια των φυσικών νόμων. Όμως η εξέλιξη του ανθρώπινου πολιτισμού, τουλάχιστον στο επίπεδο της τεχνολογίας, συνίσταται ακριβώς σ’ αυτή την υπέρβαση. Εσύ το πίστεψες, απλά δε βρήκες το σωστό τρόπο για να το πετύχεις.

Για την τόλμη σου να αμφισβητείς το γνωστό και το δεδομένο

Για την ελπίδα σου να πιστεύεις ότι ο άνθρωπος αξίζει περισσότερο απ’ αυτό που φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι μπορεί

Για την αισιοδοξία σου να νομίζεις ότι του αξίζει καλύτερη τύχη από την ισοπέδωση των οριζόντων του

Για το θάρρος να διαθέτεις το ίδιο σου το σώμα

Για το θράσος να ξεπερνάς τα όρια

πιστεύω ότι κερδίζεις επάξια το χαρακτηρισμό του αληθινού φιλοσόφου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: