Η σκόνη του δρόμου ήταν αρκετή για να λερώσει το όνειρο
υπό τη σκέπη μιας αρχέγονης ελιάς,
που διαγράφει τον κύκλο της γύρης
στο σχήμα ενός ανύπαρκτου έρωτα.
Μετρώ την απόσταση από τον εαυτό μου
στην πέτρα που κουβεντιάζει με το χρόνο.
Ξετυλίγει το θερισμό των ονείρων σύρριζα η απελπισία.
Ένας κόσμος μικρός στην παλάμη των ματιών.
Τα μάτια συνηθίζουν να κοιτούν το χώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου