αποσκευές

πέταξα βιαστικά στο σάκο
μερικές κομμένες φέτες ουρανό
λίγες σχισμένες λωρίδες ήλιο
και ιδού
ξανάστησα την ψυχή στα πόδια της

ήλιος βιαστικός

Ένας ήλιος βιαστικός
πέρασε απ' το παράθυρο
και είπε:
" θα ξανάρθω πάλι!"

συστάσεις

Τα βράδια συστήνουν τα κορμιά τους
τα νανουρίζουν  απαλά μέσα στη γύμνια
για να ξυπνήσουν το πρωί με σάβανα ονείρων

εξαφάνιση

Δυο μέρες ακόμη
κι ύστερα θα ψάξω να βρω
πού χάθηκα....

επιστροφή

Θα περιμένω και φέτος
τα χελιδόνια να γυρίσουν στο μπαλκόνι μου
στη φωλιά που δεν έφτιαξαν ποτέ...

πολιτισμός

Κάποτε  ο ήλιος τρέμοντας
έλιωνε   πάνω στα μάρμαρα.
Τώρα σκοντάφτει στα ερείπια
και προσπερνά αδιάφορα τις σκιές τους.

ελληνικό

Δωρικές γραμμές κι  ιωνικές καμπύλες
αναπνοές αρχαίας σκέψης
κούμπωσαν  με τον καιρό
μέσα στις  πράσινες  ελιές
και στον  αγέρα των νησιών
που πλάθει αγάλματα τις πέτρες.
Απ' τα πηγάδια τ' ουρανού
μετοίκησαν οι θεοί στη γη.
Το πένθος γεννά τ' όνειρο
το λίγο τίκτει το αιώνιο.

πετραία γη

 

Τότε  που η γη αναποδογύριζε την κοιλιά της και ξερνούσε από τα σωθικά της ό,τι είχε, έτυχε να σωριαστούν  άτακτα στα μέρη της Μάνης αμέτρητες πέτρες. Οι άνθρωποι τις έπιασαν από τα χωράφια και τις ύψωσαν  τακτικά  σε πύργους στον ουρανό, αφήνοντας μικρά παράθυρα να ελέγχουν το ανελέητο φως και τον άνεμο που λυσσομανούσε. Απομάκρυναν έπειτα και τις τελευταίες πέτρες, έστρωσαν τα βουνά σε πεζούλες σα λεπτές φέτες, όπως όταν ο άνεμος ρυτιδώνει τη θάλασσα. Τέλος κάθισαν ψηλά  και ατένισαν την ελευθερία της δημιουργίας τους.