Βλέποντας χθες «Το Νησί» και τον τρόπο ζωής και αξιών εκείνης της εποχής,
που θα ορισμένοι θα ταξινομούσαν σ’ όλο το φάσμα της γραμμής από τη μιζέρια ως τον πολιτισμό,
σκέφτομαι:
Ένα σεντούκι όνειρα
με τη μυρουδιά της πολυκαιρίας:
αυτά που φυλάσσουμε ως πολύτιμα,
αλλά δε χρησιμοποιούμε πια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου