Τις ώρες της απουσίας
σε δίψασε το σώμα μου.
Τις ώρες της μνήμης
σε ζήτησε φόρεμα της ψυχής.
Είπε την ανάγκη σου
στην ομιλία της σιωπής μας.
Η σκέψη σου περπάτησε πάνω μου
χωρίς περιττά στολίδια.
«Γυνή - σκέψη γυμνή» έλεγες.
«Στο σκοτάδι βλέπουν καλύτερα τα σώματα».
Μα τώρα εκείνο μόνο του σε καμαρώνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου