νεκροί

Είναι αφόρητη η μοναξιά των αιώνων
κι έγινε ανάγκη η ανάμνηση της απουσίας.
Ένα γυμνό κρανίο,
που δάγκωσε σκληρά ο χρόνος,
αποκαλύπτει το πικρό του χαμόγελο,
θαμμένο τόσους αιώνες.
Για λίγο άστραψε στο φως του ήλιου,
που διηθίζουν πάνω του τα φύλλα της ελιάς,
και έπειτα κρύφτηκε σε κάποιο μουσείο.

Τι το θέλουν το φως οι νεκροί;